No i doigrałam się...

Chyba powinnam napisać poradnik jak wybrać dwa z krótkiej listy najbardziej stresujących zawodów i zrujnować sobie zdrowie pracą. Niestety moi kochani tym razem tak tu się zakurzyło i ucichło nie ze standardowych powodów. Piszę do Was z mojego drugiego w swoim 31- letnim życiu L-4 spowodowanego bynajmniej grypą czy szalejącą wokół anginą.  Przyznaję się bez bicia, że w większej części to z powodu mojego zaniedbania siebie znalazłam się nigdzie indziej jak w szpitalu. Co prawda nie zabawiłam tam długo  jednak sprawa jest na tyle poważna, że czekają mnie badania i jestem niespokojna o swoje zdrowie. Póki co nie wiem nic konkretnego, żadna diagnoza nie padła. Żyję więc w zawieszeniu próbując odpoczywać i stosując się ściśle do zaleceń lekarzy. Bynajmniej nie czuję się jak młody bóg. Przeciwnie długo nie byłam taka słaba i fizycznie i psychicznie. Staram się myśleć pozytywnie, ale wychodzi mi jak Stuhrowi ze śpiewaniem – trochę lepiej lub trochę gorzej. Nie gniewajcie się więc, że zaniedbuję to miejsce i nie odwiedzam Was w sieci. Nie bardzo umiem się teraz zająć czymkolwiek. Jak się trochę ogarnę na pewno będę Wam pisać dalej. A póki co trzymajcie za mnie kciuki i wysyłajcie do mnie pozytywne fluidy zwłaszcza we środę wieczorem.

Do napisania

Wasza Eris