Najtrudniejsza lekcja

The hardest - learned lesson: that people have only
their kind of love to give, not our kind.

 Mignon McLaughlin

Tłumaczenie:

Najtrudniejsza do nauczenia lekcja: ludzie mają tylko ich rodzaj miłości do ofiarowania, nie nasz.

Trudno zaprzeczyć, że każdy z nas kocha inaczej. Inaczej miłość przeżywamy, wyrażamy i rozumiemy. Postrzegamy ją przez pryzmat naszych doświadczeń osobistych, obserwacji innych i własnych o niej wyobrażeń. Krótko mówiąc mamy jej pojęcie typowo subiektywne. A jednak wydaje się nam, że jest ono obiektywne i że każdy widzi miłość tak jak my. Jest to chyba jedno z boleśniejszych złudzeń z którymi przychodzi nam się w życiu zmierzyć. Dlaczego? Dlatego, że chcemy być kochani w ten sam sposób w jaki kochamy. Chcemy by ta druga strona odpowiadała na nasze okazywanie miłości dokładnie tak samo jak my. A tymczasem tak jak każdy jest inny tak każdy kocha inaczej. Ilu ludzi tyle sposobów jej wyrażania i przeżywania. Oczekując by ktoś w odpowiedzi na naszą miłość kochał nas tak samo możemy się tego nigdy nie doczekać. Często taki brak oczekiwanego odzewu z drugiej strony mylimy z brakiem uczucia. Umyka nam, że ktoś nam najbliższy inaczej wyraża to, co czuje, bo skupiamy się na wypatrywaniu znaków naszego wyrażania miłości. A za dowód jej braku uznajemy zdziwienie i zaskoczenie kochanej osoby na werbalizację naszych oczekiwań i zarzuty. Dla tej drugiej strony niezrozumiałe jest zarzucanie jej braku uczucia, które w niej jest. W jej pojęciu okazuje nam cały czas swoją miłość. No i mamy gotowe nieporozumienie i początek nieszczęścia. Kiedy dwoje ludzi nie może zrozumieć siebie nawzajem nie może też być razem. Nie zliczę ile znajomych par rozstało się z tego powodu. A wystarczy tylko ze sobą rozmawiać inaczej niż zarzucając sobie brak uczuć. Wystarczy powiedzieć, że zwyczajnie to czy tamto jest dla nas ważne, że chcemy by czasem ktoś okazał nam uczucie trochę bardziej po naszemu np. mówiąc o swojej miłości zamiast wyrażać ją czynami a jednocześnie zauważać te czyny o niej świadczące. Da się z powodzeniem ominąć tą ślepą uliczkę niemożliwych do spełnienia oczekiwań i żyć szczęśliwie razem. Każda para będąca ze sobą jest na to dowodem. Wszyscy jesteśmy inni a w tej naszej inności wyjątkowi. Oczekiwanie byśmy byli tacy sami jest oczekiwaniem na spełnienie niemożliwego. Ktoś  kto szuka kogoś identycznego do siebie w ciele płci przeciwnej szuka nadaremnie i nigdy nie będzie szczęśliwy.

Jeżeli ktoś nie kocha cię tak jakbyś tego chciał, nie oznacza to, że nie kocha cię on z całego serca i ponad siły.

— Gabriel García Márquez