Trzeba przeżyć wszystko, co jest nam dane. Całą radość i cały smutek.
Nie wolno nam się od tego uchylić. Nie przeżyty smutek, przed którym uciekliśmy, i tak kiedyś nas dopadnie.
Nie wolno nam się od tego uchylić. Nie przeżyty smutek, przed którym uciekliśmy, i tak kiedyś nas dopadnie.
Hanna Krall
Nie chcę pisać o tym, co czuję. Nie chcę tego utrwalać w żaden ze znanych mi sposobów. Nie chcę mówić o tym, co mnie dopadło i nie chce puścić. To nie jest rzecz jaką bym chciała się z kimkolwiek podzielić. Nikomu nie przyniosło by to niczego dobrego. Staram się znaleźć lekarstwo na swój stan ale nie tak łatwo jest uleczyć kogoś kto zbyt późno zdiagnozował swoją chorobę. Muszę się nad sobą dłużej zatrzymać. Przestać być jak zawsze tylko dla innych. Odnaleźć to, czego mi brakuje tak, by to jak się zmieniam, było dobrą zmianą. Potrzebuje odnaleźć na nowo właściwy kierunek i ruszyć w jego stronę. Nie jest ze mną ani dobrze ani źle. Utknęłam w zawieszeniu pomiędzy tymi stanami. Postaram się odzywać częściej nie wracając już do moich osobistych tematów.
Zdrowy egoizm nie jest taki straszny i nie możemy być zawsze tylko dla innych. Uzmysłowiłam to sobie, bo nikt za mnie życia nie przeżyje. Nie wiem jak to będzie u mnie w praktyce wyglądać, ale jakiś czas temu postanowiłam, że nie zrobię kroku do przodu z kilku ważnych względów. Dziś mam inny tok myślenia i zobaczę jak mi się ułożą pewne sprawy...
OdpowiedzUsuńPowodzenia Eris i dużo siły Ci życzę oraz uśmiechu :)
A ja uświadomiłam sobie, że życie nie zaczeka aż się pozbieram, bo płynie bez względu na wszystko. Jestem asertywną osobą i wiem, ze na moje potrzeby też musi być miejsce jednak z drugiej strony wiem, ze naprawdę niewiele mi trzeba i chcę z serca pomóc tym,którzy tego potrzebują. Dziękuję za życzenia kochana i ciepłe słowo:*
OdpowiedzUsuńCieszę się że jesteś:) Sami_ vel Ines
OdpowiedzUsuńSą sprawy, które trzeba samemu uporządkować. I trochę egoizmu też się czasem w życiu przydaje. trzymam kciuki, żeby wszystko ułożyło się po Twojej myśli. Buziaki
OdpowiedzUsuńfajnie, że wróciłaś :)))
OdpowiedzUsuńSamiś vel Inesku a ja ciesze się, że Ty jesteś:)
OdpowiedzUsuńElsa masz rację stuprocentową szkoda tylko, że po mojej myśli rzadko kiedy się coś układa...
OdpowiedzUsuńFajnie jest wrócić Polluś, bo się stęskniłam:)
OdpowiedzUsuńWitaj Erisku.Trzeba siebie kochać bez pamięci-innych sieęwtedy kocha pełniej.Tez mam bałagan w duszy i nawet za porządek trudno mi się chwycić.Czasem konsekwencje nas straszą i tak sobie stoimy.Pozdrawiam i sił i radości życzę:)))
OdpowiedzUsuńWitaj Ksanti:) Kocham siebie jak umiem najlepiej tylko czasem ciężko mi polubić swoje życie ale to długa historia nie nadająca się do publikacji:) Dzięki za życzenia:*
OdpowiedzUsuń