Miłość, która się nie da wytłumaczyć - Kraków cz II

Nasz spacer z Rose do hostelu uświadomił mi, że między północą a południem istnieje  różnica w porach roku mimo iż mieszczą się w jednej strefie klimatycznej. Otóż wyjeżdżając czułam już u nas od dobrych dwóch tygodni nadchodzącą jesień i w temperaturze i w opadach deszczu i silnym wietrze a w Krakowie przywitała mnie pełnia lata. Temperatura przekraczała trzydzieści stopni i słońce grzało pełną mocą. Ciepłolubna jestem strasznie więc ucieszyłam się bardzo taką pogodą. Kiedy dotarłyśmy na miejsce z radością powiesiłam w szafie kurtkę, bluzę i szalik, które nie przydały mi się już do wyjazdu z południa. Rose jak już wiecie z jej relacji uważała, że pokój, który zarezerwowała dla nas jest niezbyt fajny, ale jak dla mnie był w porządku, zresztą sami zobaczcie

Jak dla mnie niczego mu nie brakowało, bo wygodne łóżko było i łazienka w pobliżu:) Zostawiając  za sobą kilogram ciuchów postanowiłyśmy z Rose wybrać się do  Buddy na mrożoną herbatę by się ochłodzić i bym trochę odsapnęła po podróży. Budda co prawda słynie z rewelacyjnych drinków ale tym razem nie na nie się wybrałyśmy, bo mogłoby się to dla nas obu źle skończyć – Rose jak wiecie na antybiotykach a ja pewnie po jednym drinku ucięłabym sobie drzemkę jak nic ;) Tym bardziej, że w lokalu jest cudownie chłodno i są fantastyczne przewygodne zielone kanapy a ja wstawałam jeszcze ciemną nocą. Niesamowicie urokliwe jest też to, że jest tam cudna ściana zieleni. Tak więc pewnie Was nie zdziwi, że rozsiadłyśmy się tam wygodnie i w tym korzystnym klimacie przegadałyśmy sporo czasu. Rose miała okazję dowiedzieć się wielu rzeczy o mnie których tu nigdy nie napiszę i zrozumiała dlaczego często mówię, że wiele nas łączy i nie mam tu na myśli tego, że obie lubimy ten sam smak mrożonej herbaty;) Jakoś zupełnie nietypowo dla mnie w ogóle nie czułam się zmęczona mimo 11 godzin jazdy i upału, pewnie to zasługa korzystnego chłodu lokalu. Spokojnie mogłam spędzić wieczór normalnie czyli nie śpiąc a ciesząc się bliskością Krakowa. Po herbatce długo gadałyśmy sobie jeszcze z Rose spacerując po Starówce później w okolicach Wawelu by w końcu zawitać na Kazimierz. Najbardziej chyba kocham Kraków właśnie nocą. Kiedy zaczyna żyć swoim  życiem kiedy można zupełnie spokojnie sobie chodzić w świetle latarni  z muzyką ulicznych artystów w uszach i nasiąkać jego atmosferą. Jak już schodziłyśmy odrobinę nogi i temperatura przyjemnie zelżała zgłodniałyśmy i poszłyśmy sobie do Kolanka  by odpocząć i coś zjeść. Generalnie jest to miejsce gdzie wszyscy walą drzwiami i oknami na naleśniki, które mogę polecić bo jadłam wcześniej w tym miejscu jednak i tym razem byłyśmy z Rose niestandardowe i zamiast nich zamówiłyśmy sobie tosty. Kto myśli, że tak sobie weszłyśmy usiadłyśmy spojrzałyśmy w kartę i wskazałyśmy palcem tost ten nas nie zna:) Z dobre 10 min. nie mogłyśmy się na nic zdecydować. Nie bardzo chciałyśmy jeść coś ciężkiego na noc /było już całkiem późno/ a raczej lekkich potraw tam nie ma. Jednak nie wybór potrawy pochłonął najwięcej czasu a oczekiwanie najpierw na kelnerkę potem na danie a na koniec co uważam za szczyt szczytów na rachunek. Specjalnie wymagająca wobec obsługi w lokalach nie jestem jednak uważam, że czekanie na kelnera by podszedł 20 min. by przyjął zamówienie 15min. i by przyniósł rachunek 20 min. a na danie około 30 min. /przy czym nie było wyszukane a stopień trudności przygotowania nie przekraczał możliwości trzylatka/ to jest już zwyczajnie przesada. Nie dziwi więc fakt, że Rose zrobiło się słabo skoro tyle czekać nam przyszło a już głodna była i na lekach. Niezmiernie mnie irytuje takie podejście do klienta. Już myślałam, że nas komary wcześniej zjedzą niż będziemy mogły stamtąd wyjść, bo siedziałyśmy w ogródku. Ja rozumiem, że był ruch i spora grupa do obsłużenia przy jednym ze stolików, ale nie rozumiem jak może z kilku kelnerów tylko jeden się uwijać a reszta znika nasza kelnerka przykładowo po przyjęciu zamówienia dosłownie się rozpłynęła w powietrzu. Nie mogę się przyczepić do jedzenia, bo jest tam naprawdę dobre, ale czas oczekiwania i obsługa pozostawia wiele do życzenia. Szkoda, że obecnie tak tam wygląda bo było to jedno z fajniejszych miejsc w Krakowie i lubiłam tam wpadać. Jak się już zapewne domyślacie więcej nie będę bo braku szacunku do klienta nie toleruję. Całe szczęście Rose poczuła się po posiłku lepiej i spokojnie wróciłyśmy do hostelu. Żadna z nas nie chciała spać na antresoli więc rozłożyłyśmy sobie łóżko na dole i miałyśmy niezły ubaw przy ubieraniu pościeli:) W życiu nie widziałam tak spranego kompletu:) Chyba był używany milion razy, bo w pewnych miejscach poza rażącą wyblakłością był poprzecierany dosłownie. Tak się uśmiałyśmy przy tym ścieleniu łóżka, że aż nas mięśnie brzucha rozbolały:) No sami spójrzcie czy to można nazwać niebiesko-czerwoną kratą? :D

Generalnie wiadomo, że właściciele hosteli są różni i różne mają podejście do klientów i swojego mienia ale ten ewidentnie nie inwestował w swój interes. Komplet zwyczajnej pościeli bawełnianej nie kosztuje majątku naprawdę. Ba nawet w second handzie można kupić lepszą niż nasza:) Pewnie dlatego miałyśmy taką głupawkę przy zakładaniu tego reliktu przeszłości. A i potem jak tylko patrzyłyśmy na pościel to się śmiałyśmy:) Podobny atak śmiechu złapał nas tez przy próbie zapalenia stojącej lampy. Wyobraźcie sobie kochani, że nie wiem jakim cudem mimo, że żarówka dosłownie wisiała na włosku i poruszała się jak serce dzwonu w kloszu to się PALIŁA. Zdecydowanie nie byłam za tym by ten cudowny w cudzysłowie twór jednak służył nam jako oświetlenie, bo za dobrze pamiętam jak u mnie w domu kiedyś wybuchła  żarówka energooszczędna wywaliła wszystkie korki i narobiła tyle hałasu, że myślałam, że ktoś do nas strzela. Wolałam uniknąć podobnej sytuacji w przypadku nagłego upadku żarówki na ziemię. Dlatego też pozostałysmy z Rose przy górnym świetle. Sami spójrzcie czy Wy zaryzykowalibyście  użycie czegos takiego

Oczywiście mylicie się jeśli sądzicie, że grzecznie się wykąpałyśmy i poszłyśmy spać. Po myciu gadałyśmy jeszcze dobre dwie godziny w efekcie powiedziałyśmy sobie dobranoc gdzieś w okolicach w pół do drugiej nad ranem. 

Jak wiadomo wszem i wobec jestem dobrą czarownicą i wiedziałam, że tak będzie:) Nie było takiej opcji by Rose mimo tego, że znamy się w  zasadzie niedługo nie okazała się bratnią duszą. Przez jakieś 10 godzin nie zabrakło nam ani razu tematu do rozmowy  i gadałyśmy non stop jak to nieuleczalne gaduły mimo, że widziałyśmy się realnie pierwszy raz. Cieszę się ogromnie, że dany nam był ten czas by się lepiej poznać i że moja intuicja mnie po raz kolejny nie zawiodła:)  Kochana jesteś Rose, że chciałaś do mnie przyjechać i poświęcić mi tyle czasu i pokazać tyle ciekawych rzeczy dosłownie w przeddzień rozpoczęcia nowej pracy. Pewnie bez Ciebie w końcu wylądowałabym w jakimś koszmarnie drogim miejscu i przez to na krócej w Krakowie tak że bym nie mogła się nim nacieszyć. Ogromnie Ci jestem wdzięczna za wszystko a szczególnie za wskazówki orientacyjne;) Cieszę się, że mogłaś być z nami na kolejnym krakowskim zlocie i nie wiem czy wiesz ale już jesteś wpisana na liście obecności na następny:) Oczywiście kochani kolejny zlot się odbył i to jak zwykle w doborowym towarzystwie zaraz następnego dnia po przybyciu do grodu Kraka:)

Obudziłyśmy się rano z Rose za pomocą budzika, bo przypuszczalnie naturalnie wstałybyśmy koło południa a umówiłyśmy się z dziewczynami na dziesiątą i obie potrzebowałyśmy dość sporo czasu na tak zwany rozruch czytaj uzyskanie pełnej przytomności:) Ja do tego bardzo potrzebowałam zastrzyku kofeinowego jednak, że nie tak od razu Rzym zbudowano więc najpierw sobie pogadałyśmy, a dopiero potem ubrałyśmy ocuciłyśmy wodą przy myciu i postawiłyśmy na nogi śniadaniem. A skoro już przy śniadaniu jesteśmy to muszę rzecz o nim słówko. Otóż śniadanie miałyśmy wliczone w cenę noclegu czytaj zaopatrzenie kuchni było przeznaczone dla gości by sami się obsłużyli. Było to ogromną zaletą jak dla mnie, bo nie musiałam robić żadnych zakupów spożywczych poza bułkami i kawą. Niestety Rose i tu muszę Cię rozczarować przez cały mój pobyt serwowany był tylko chleb tostowy jak dla mnie zupełnie nie nadający się na pierwszy posiłek dnia i do smarowania masłem oraz paskudna kawa ale to już drugorzędna kwestia. Pierwszorzędną jest za to to, że w pełnej jedzenia lodówce były PRZEPYSZNE domowej roboty dżemy wiśniowy i truskawkowy i powidła śliwkowe. Kochani mówię Wam prawdziwa rozpusta dla podniebienia:) Zajadałam się nimi przez cały pobyt:) I za te pyszności jestem w stanie wybaczyć hotelowym zaopatrzeniowcom najbardziej paskudną kawę jaką w życiu piłam. Od takiego królewskiego śniadania człowiekowi zaraz się robi wyśmienity humor od rana:) Nic dziwnego więc, że po pozbawionym przytomności początku dnia śniadanie postawiło nas na nogi i z radością ruszyłyśmy  na spotkanie moich kochanych czarownic w postaci Katrin i Pijanej Powietrzem. Niestety tym razem Polly nie mogła nam towarzyszyć, bo świętowała w tym czasie urodziny Lu. Zgodnie z planem zjawiłyśmy się więc z Rose  w umówionym miejscu by odebrać dziewczyny.

c.d.n.