O Eli ... part. VII

Elę poznałam jako Majtreji w 2006r. 

Nie czytałam wcześniej żadnego bloga, jej był pierwszy. Zachwycił mnie styl jej pisania i dojrzałość wypowiedzi. 

Kojarzą mi się z nią oczywiście pierniczki, które z jej przepisu piekłam kiedyś z dzieciakami w szkole – jestem jak Ela polonistką. Bardzo się z tego ucieszyła.

Kojarzą mi się z nią także magnolie, których piękne zdjęcia często wstawiała na bloga w kwietniu. Ona potrafiła tak pięknie się zachwycać światem.

Pisałyśmy do siebie maile, zazwyczaj były to tasiemce, w których Ela najpierw wspierała mnie w moich różnych życiowych rozterkach, a później z wielką miłością opisywała swoje siostrzenice i całą rodzinę oraz różne codzienne sprawy.

Często pisała też o Polly, że cieszy się z ich przyjaźni, o Mleczkowej i Mareczku.

Czasem wysyłała mi różne przepisy, np. na sernik z białą czekoladą i malinami. A później gdy już byłam w trakcie pieczenia udzielała wskazówek na gorąco, żeby wyszedł.

Była ciepłą i dobrą osobą. Bardzo mi jej brakuje.

Kasia – Majka